Από το «δεν μπορώ να το κάνω», στο «πώς μπορώ να το κάνω;»…

Πολύ συχνά τα παιδιά πελαγώνουν όταν έχουν να επιλύσουν ένα δύσκολο πρόβλημα στα μαθηματικά, να γράψουν μια ιστορία, να μάθουν το μάθημα της επόμενης μέρας. Εκφράσεις όπως “δεν μπορώ με τίποτα να το λύσω”, “δεν ξέρω τι να γράψω” ή “είναι πολύ για να το μάθω;” είναι αρκετά συνηθισμένες όταν βρίσκονται μπροστά σε μαθησιακές προκλήσεις.

Όταν τα παιδιά αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως αδύναμο ή ανίκανο να ανταπεξέλθει σε κάτι συγκεκριμένο, αναπτύσσουν μια σταθερή στάση απέναντι σε αυτό με αποτέλεσμα να αντιδρούν παθητικά μη μπορώντας να σκεφτούν πως μπορούν να αλλάξουν την κατάσταση. Είναι δηλαδή σαν να προεξοφλούν την αδυναμία τους να διεκπεραιώσουν κάτι, πριν καν προσπαθήσουν.Πώς μπορούν όμως τα παιδιά να μεταβούν από αυτή την αρνητική κατάσταση στη θετική προσέγγιση της μαθησιακής πρόκλησης; Αυτό που έχουν ανάγκη τα παιδιά για να επιτύχουν όχι μόνο μέσα στο σχολείο αλλά και έξω από αυτό, είναι αυτό που ονομάζουν οι ειδικοί μετάγνωση.

Η συνέχεια εδώ