Ο Αχιλλέας Κυριακίδης κάθεται στην κεφαλή του τραπεζιού. Απέναντί του η Ιωάννα.
Ανάμεσά τους, τρεις κόρες, εγγονές και γαμπροί. Είναι ένας πατριάρχης που αντιπαθεί τους εθνάρχες.
Εφυγε από την Ελλάδα μόλις επέστρεψε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, λέγοντας «το έργο το ’χω ξαναδεί».
Εζησε τα νιάτα του σε τρεις τόπους: σ’ ένα υπόσκαφο στη Σαντορίνη, όπου άνοιξε το πρώτο καφέ που σέρβιρε εσπρέσο κι έπαιζε Ραχμάνινοφ και Μπαχ.
Σ’ ένα χωριό στην Αφρική, όπου βρέθηκε με τη φαντασία του, ακολουθώντας ένα νεανικό όνειρο που δεν πραγματοποιήθηκε. Και στην πλατεία του Αγίου Θεράποντα, όπου εκβάλλουν οι λεωφόροι του μυαλού του.
Το πανοραμίκ της ζωής του περνάει από τα πρώτα τσιγάρα στον περίβολο της εκκλησίας, το αντικρινό Γυμνάσιο, το δημοτικό γήπεδο «Γρηγόρης Λαμπράκης» και μια αποβολή για τη συμμετοχή του στη διαδήλωση που απέτυχε να δώσει «Προίκα στην Παιδεία».
Περιλαμβάνει επίσης τα καφενεία των φοιτητικών του χρόνων όπου κερδίζει το πρώτο του ταξίδι στην Ιταλία, παίζοντας πρέφα, κανονική, με λεφτά.
Στον Αγιο Θεράποντα παντρεύτηκε, κι αυτός τον προστατεύει από τη νοσταλγία για κείνα που δεν θα συμβούν.
Η συνέχεια εδώ
