Σ’ έχω τόσο ονειρευτεί, Ρομπέρ Ντεσνός

Σ’ έχω τόσο ονειρευτεί που πια δεν είσαι αληθινή.

Προφταίνω άραγε ν’ αγγίξω αυτό το σώμα που πάλλεται,

να φιλήσω πάνω σ’ αυτό το στόμα

μια αγαπημένη φωνή που γεννιέται;

Σ’ έχω τόσο ονειρευτεί που τα μπράτσα μου συνηθισμένα,

σφίγγοντας τη σκιά σου, ν’ αγγίζουν το στήθος μου,

ίσως δεν θα μπορούσαν να τυλίξουν το κορμί σου.

Και είναι πολύ πιθανό, αν γίνει αληθινό το όραμα

που χρόνια με κατέχει τώρα, να μεταμορφωθώ και ‘γω

-σε μια σκιά. Ω ζυγαριές των αισθημάτων!

Σ’ έχω τόσο ονειρευτεί που σίγουρα δεν μπορώ πια

να ξυπνήσω.

Αποκοιμιέμαι όρθιος, το κορμί μου έχει εκτεθεί

σ’ όλες τις μορφές της ζωής και του έρωτα,

και συ, η μόνη που μετρά σήμερα για μένα,

είσαι τόσο μακριά,

που είναι πιο εύκολο ν’ αγγίξω οποιαδήποτε άλλα χείλη

ή μέτωπο παρά το δικό σου σώμα.

Σ’ έχω τόσο ονειρευτεί, έχω τόσο μιλήσει,

περπατήσει και πλαγιάσει με το φάντασμά σου,

ώστε το μόνο που απομένει είναι να είμαι

ένα φάντασμα μες στα φαντάσματα,

πιο σκιά κι από τον ίσκιο που περπατά

και θα συνεχίζει να βαδίζει χαρούμενα-

πάνω στο ηλιακό ρολόι της ζωής σου.

Μ. Λαϊνά, Ξένη ποίηση του 20^ου αιώνα, Ελληνικά Γράμματα

Της Χαράς Μαγαζί (Ψηφιακό Δελτίο Τύπου)

Την καρδιά μου θα κάνω χαλί
να σβηστεί ο μεγάλος καημός σου
είσαι άχνα από ένα φιλί
είναι θρόϊσμα το σ’ αγαπώ σου
και τη νύχτα που καιν οι ματιές
κι η κρυφή πεθυμιά με κυκλώνει
στο κορμί σου ν’ ανάβω φωτιές
μ’ ένα μου άγγιγμα που θα σε λιώνει

Τ’ ουρανού μου θα στείλω το φως
ν’ ανεβείς τη νυχτιά στο σκαλί μου
ήταν πόθος παλιός μου κρυφός
να σπαρτάραγες μ’ ένα φιλί μου.
Μη μου πεις, είναι αργά δεν μπορείς
η καρδιά σου πως είναι στ’ αγιάζι
φεύγει ο χρόνος δεν είναι νωρίς
και του έρωτα τ’ όχι κουράζει

Θα σου βρω της χαράς μαγαζί
να μου λες πόσα θέλεις χατίρια
θα τσουγκρίζουμε ώρες μαζί
της αγάπης γεμάτα ποτήρια,
κι όταν λες σ’ αγαπώ, με λυγμό
της ζωής μας να φεύγει το γκρίζο
με τα χείλη, γλυκά στο λαιμό,
το παλιό μου σημάδι ν’ αγγίζω

Είναι αργά δεν είν’ οι ώρες πολλές
μα στην μπόρα μη στέκεις , και στάζεις,
αφού θέλει η καρδιά σου, μου λες,
τι σε κάνει κι ακόμα διστάζεις.
Πες το ΝΑΙ ..κι άσε εδώ το ακριβό
το βραχιόλι σου στο κομοδίνο,
των ματιών σου το μπλε να διαβώ
κι όσα όνειρα θες , να σου δίνω!!!!!!!!!!

Aν η Ελλάδα μας "επιτεθεί" μας τα παίρνει όλα

Ο Γερμανός καθηγητής της Ιστορίας της Οικονομίας Albrecht Ritschl (LSE) τα λέει έξω από τα δόντια για το ελλληνικό χρεός στο έξαλλα ανθελληνικό Spiegel, ο δημοσιογράφος του οποίου δεν πιστεύει στα αυτιά του. Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα.

Διαβάστε την πλήρη συνέντευξη του Γερμανού καθηγητή για το ελληνικό χρέος και τη Γερμανία στο περιοδικό Der Spiegel τον Ιούνιο του 2011:
Spiegel: Κύριε Ritschl, η Γερμανική κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία στο θέμα της Ελλάδας, στη λογική «λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε ό,τι σας λέμε». Κρίνετε δίκαιη αυτή τη συμπεριφορά;

Ritschl: Όχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη. Η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και το ρόλο του «Δασκάλου της Ευρώπης» η Γερμανία τα χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον Α΄ αλλά και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμά τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό το ξεχνούν όλοι.

Spiegel: Θα μας πείτε τι ακριβώς συνέβη τότε;

Ritschl: Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι το 1929 αποκλειστικά με δανεικά. Μάλιστα για τις αποζημιώσεις του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Επρόκειτο για μια «δανειακή Πυραμίδα», η οποία κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ ήταν τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο οι ΗΠΑ φρόντισαν να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση της Ανατολικής με τη Δυτική Γερμανία. Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία. Στην ουσία πάνω σε αυτό στηρίχθηκε το περίφημο γερμανικό μεταπολεμικό θαύμα! Παράλληλα όμως, τα θύματα της γερμανικής κατοχής όπως οι Έλληνες, ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση.

Spiegel: Πόσο μεγάλα ήταν τότε τα ποσά από τις γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl: Με βάση την οικονομική επιφάνεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, αναλογικά τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του ‘30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Αν τα συγκρίνουμε λοιπόν με τα ελληνικά χρέη , τότε, πιστέψτε, με τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και ίσως της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel: Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;

Ritschl: Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστον τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του ‘30, ανακουφίστηκε η Γερμανία από τις ΗΠΑ με το γνωστό πλέον haircut, σαν να μετατρέπεις ένα afro look σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της. Στο ίδιο διάστημα όμως οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να σηκώσουν κεφάλι από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel: Είστε βέβαιος;
Ritschl: Φυσικά! Ήταν όταν ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των δύο Γερμανιών, θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμανία όμως πλήρωσε ελαχιστότατες αποζημιώσεις μετά το 1990, ούτε τα αναγκαστικά δάνεια που είχε συνάψει, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα. Μην κρυβόμαστε! Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, ο δεύτερος μάλιστα ήταν πόλεμος αφανισμού και εξολόθρευσης. Στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμά τους εν μέρει ή και καθολικά για αποζημιώσεις. Το περίφημο «γερμανικό θαύμα» συντελέστηκε πάνω στις πλάτες άλλων Ευρωπαίων. Αυτό δεν το ξεχνούν οι Έλληνες.

Spiegel: Αυτή τη στιγμή συζητιέται η διάσωση της Ελλάδας μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ελεγχόμενης αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία ;

Ritschl: Βεβαίως! Ακόμη κι αν ένα κράτος δεν είναι εντελώς ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία . Όπως και στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του ’50. Είναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη . Άρα είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένη. Επιτέλους θα πρέπει να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν.

Spiegel: Ναι, αλλά το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Ritschl: Νομίζω πως έτσι θα πρέπει να γίνει. Έχουμε υπάρξει στο παρελθόν υπερβολικά ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι ανθελληνικές θέσεις που προβάλλουν τα γερμανικά ΜΜΕ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις. Οι Έλληνες γνωρίζουν πολύ καλά την εχθρική στάση των γερμανικών ΜΜΕ. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις! Αν αρχίσει η Ελλάδα και αν ποτέ αναγκαστεί η Γερμανία να πληρώσει, τότε θα μας τα πάρουν όλα.

Spiegel: Τι προτείνετε δηλαδή να κάνουμε στο θέμα της Ελλάδας;

Ritschl: Θα έπρεπε να είμαστε ευγνώμονες και να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς συνεχίζουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, ίσως κάποιοι μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς. Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια δείχνουν τη λύση: πρέπει τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους! Ξέρω πως αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες , γι’ αυτό και είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Δυστυχώς, η λύση αυτή είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά πρέπει να καταλάβουμε ότι τελικά θα πρέπει να πληρώσουμε. Μόνο έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Πηγή: kourdistoportocali.com

Βρέθηκε το σωματίδιο του "Θεού"

Ποιο είναι το μποζόνιο Χιγκς που φέρνει την ανθρωπότητα ένα βήμα πιο κοντά στην ανακάλυψη του τρόπου με τον οποίο δημιουργήθηκε το Σύμπαν.

Η ύπαρξη του μποζονίου του Χιγκς, ή αλλιώς του σωματιδίου του Θεού, επιβεβαιώνεται επισήμως από την επιστημονική κοινότητα.

Με την ανακάλυψη του συγκεκριμένου σωματιδίου, αυξάνονται οι πιθανότητες να κατανοήσουμε δυνάμεις που καθορίζουν την εξέλιξη του Σύμπαντος από τη στιγμή της δημιουργίας του μέχρι σήμερα.

Η διεθνής επιστημονική κοινότητα των φυσικών υποδέχτηκε με αισιοδοξία τα αποτελέσματα των ερευνητικών εργασιών για την ανεύρεση του μποζονίου του Χιγκς, που πραγματοποίησαν δύο πολυπληθείς ομάδες ειδικών, αξιοποιώντας τα δεδομένα από τους ανιχνευτές ATLAS και CMS του "Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων" στο CERN.

Περισσότερα στοιχεία αναμένονται την επόμενη εβδομάδα για το μποζόνιο Χιγκς, που αποτελεί άλλωστε αντικείμενο παγκόσμιας έρευνας και αντιπαράθεσης για την παγκόσμια κοινότητα της Φυσικής.

Σύμφωνα με τη Daily Mail, τα πειράματα του CERN είχαν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το μποζόνιο βρίσκεται στο φάσμα μεταξύ 115 και 127 GeV. Το γκιγκα-ηλεκτρόνιο βολτ αποτελεί τη συνηθισμένη μονάδα μέτρησης για τη μάζα υποατομικών σωματιδίων, ενώ ένα GeV είναι περίπου ίσο με τη μάζα ενός πρωτονίου.

Κοντά στην ανακάλυψη της δημιουργίας του Σύμπαντος

Οι επιστήμονες του "Large Hadron Collider" ανέφεραν ότι είναι πλέον 99,99% σίγουροι ότι έφτασαν στην ανακάλυψη του σωματιδίου. Το σωματίδιο εντοπίστηκε στον Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων. Ο επιταχυντής είναι ένα τούνελ μήκους 18 μιλίων (28,96 χιλιόμετρα), το οποίο είναι θαμμένο στο υπέδαφος (100 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Γης) κοντά στα σύνορα Ελβετίας και Γαλλίας, μέσα στο οποίο οι επιστήμονες προσπαθούν να δημιουργήσουν τις συνθήκες εκείνες που οδήγησαν στο Μπιγκ Μπανγκ, έτσι ώστε να ερμηνεύσουν τη γέννηση του Σύμπαντος. Ή αλλιώς, να "φωτογραφίσουν" τον Θεό.
Οι έρευνες πραγματοποιήθηκαν από δύο πολυπληθείς ομάδες ειδικών που συντονίστηκαν από τον καθηγητή Peter Higgs, το όνομα του οποίου δόθηκε στο σωματίδιο.

Η ανεύρεση του μποζονίου του Χιγκς, το οποίο προτάθηκε από τον Βρετανό φυσικό τη δεκαετία του 1960 ως το σωματίδιο εκείνο που προσδίδει μάζα σε άλλα σωματίδια, αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για την επιβεβαίωση της λεγόμενης θεωρίας της υπερσυμμετρίας.

Η θεωρία αυτή, αποτελεί ένα πολύτιμο ερμηνευτικό εργαλείο για την κατανόηση βαθύτερων καταστάσεων και δυνάμεων που ρυθμίζουν τη λειτουργία του Σύμπαντος. Αυτές οι δυνάμεις είναι αόρατες από τον άνθρωπο και αντιπροσωπεύουν το 90% του Σύμπαντος. Τι υποστηρίζει η θεωρία της υπερσυμμετρίας;

Το μποζόνιο μπορεί να μας οδηγήσει στην κατανόηση του Σύμπαντος

Με τη μελέτη του μποζονίου, μπορούμε να ελέγξουμε την αξιοπιστία της πολύ φιλόδοξης θεωρίας της υπερσυμμετρίας, που κάνει λόγο για καινούργιες μορφές ύλης, δηλαδή τα υπερσυμμετρικά σωματίδια.
Με άλλα λόγια, όπως για κάθε σωματίδιο υπάρχει ένα αντισωματίδιο, έτσι μπορεί να υπάρχει και το υπερσυμμετρικό του σωματίδιο. Απέναντι σε ένα ηλεκτρόνιο ίσως να βρίσκεται ένα υπερσυμμετρικό ηλεκτρόνιο που ναι μεν διαθέτει το ίδιο φορτίο και αλληλεπιδρά με τον ίδιο τρόπο, διαθέτει ωστόσο άλλη μάζα και άλλη τρόπο περιφοράς.

Για την αναζήτηση του δυσδιάκριτου σωματιδίου που προσδίδει μάζα στο σύμπαν, έχουν δαπανηθεί ήδη δισεκατομμύρια ευρώ ενώ οι έρευνες αναμένεται να εντατικοποιηθούν.

Πηγή: RAMNOUSIA

Ηλίας Λάγιος (Άρτα, 5 Ιουλίου 1958 - Αθήνα, 5 Οκτωβρίου 2005)

Γεννήθηκε στην Άρτα και μεγάλωσε στο Ναύπλιο. Σπούδασε στη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έζησε στην Αθήνα και ασχολήθηκε με την επιμέλεια εκδόσεων, ενώ συνεργάστηκε με λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες, μεταξύ των οποίων η Νέα Εστία και η Αυγή. Μαζί με το Γιώργο Κοροπούλη εξέδωσε το λογοτεχνικό περιοδικό Ωλήν. Μετέφρασε ποιήματα του Saint-John Perse κ.ά.

Ο Λάγιος εκμεταλλεύτηκε στην ποίησή του τόσο τον έμμετρο όσο και τον ελεύθερο στίχο, επιτυγχάνοντας την ανανέωση της σύγχρονης ελληνικής ποίησης και παρουσιάζοντας ένα έργο που εκτείνεται από κοινωνικά ζητήματα -την κληρονομιά του Εμφυλίου, το πολιτικό τοπίο της μεταπολίτευσης, τη μετανάστευση- έως το πρόβλημα του θανάτου και της σιωπής του Θεού. Μελετητής και δεξιοτέχνης της ελληνικής γλώσσας, άντλησε το υλικό του από παλαιότερα και νεότερα στρώματά της, ενεργοποιώντας ένα πλούσιο λυρικό ιδίωμα, στο οποίο δεσπόζει η τραγική αίσθηση της πραγματικότητας και ο ανθρώπινος σπαραγμός. Ενίοτε η γραφή του διαπνέεται από έναν καρυωτακικής προέλευσης αυτοσαρκασμό, που συχνά αγγίζει τους τόνους ενός προσωπικού εφιάλτη, ενώ άλλες φορές αναχωνεύει τον υψηλό τόνο του σικελιανικού λυρισμού. Ωστόσο, ο στίχος του δεν εκπίπτει στην αισθηματολογία ή τη ρητορεία, αλλά διασώζεται λόγω του λυρικού του οράματος.

Ιδιαίτερα επιτυχημένες στιγμές της ποιητικής του θεωρήθηκαν η σύνθεση Έρημη γη, μία παρωδία της Έρημης Xώρας του Τ.Σ. Έλιοτ, η οποία μεταγράφει, κατά το ελιοτικό υπόδειγμα, την ιστορία του ελληνικού Εμφυλίου, οι συλλογές Μουζικούλες, Πράξη υποταγής και Φεβρουάριος 2001, στις οποίες βρίσκονται μερικά από τα πιο ισχυρά λυρικά ποιήματα του Λάγιου, και ο Άνθρωπος από τη Γαλιλαία, μία ποιητική σύνθεση που μεταπλάθει βασικά επεισόδια από τη ζωή του Ιησού, τονίζοντας την ανθρώπινη πλευρά του και αναδεικνύοντας το δράμα του ανθρώπου που αναζητεί την πίστη.

Το έργο του Λάγιου εκτιμήθηκε από σύγχρονους κριτικούς και ποιητές και μελετήθηκε συνολικά μετά τον θάνατό του από πλήθος κριτικών κειμένων και αφιερωμάτων λογοτεχνικών περιοδικών (Αντί, Manifesto, Νέο επίπεδο, Poeticanet, e-poema). Κριτικοί όπως ο Αλέξανδρος Αργυρίου, ο Γιάννης Δάλλας, ο Νάσος Βαγενάς, η Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, ο Ευγένιος Αρανίτσης και ο Ευριπίδης Γαραντούδης τόνισαν την ποιητική ιδιοφυΐα και την ιδιαίτερη προσφορά της γραφής του Λάγιου στο σύγχρονο ποιητικό τοπίο. Επιφυλάξεις για τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα του έργου του οδήγησαν σε ενδιαφέρουσες συζητήσεις μεταξύ κριτικών, μέσα από τις οποίες η ποίηση του Λάγιου τοποθετήθηκε στο επίκεντρο των σύγχρονων κριτικών και λογοτεχνικών αναζητήσεων. Μεταξύ άλλων, καταλογίστηκε στον Λάγιο η πληθωρική χρήση παλαιότερων γλωσσικών τύπων, στην οποία οφείλεται η εντύπωση της εκφραστικής εκζήτησης. Ορισμένοι κριτικοί αναγνώρισαν στο έργο του μία ισχυρή έκφανση του μεταμοντερνισμού στον ελληνικό χώρο λόγω της παρωδιακής ενίοτε αντιμετώπισης της ποιητικής παράδοσης. Χαρακτηριστική υπήρξε τέλος η απήχηση του Λάγιου σε νέους ποιητές.

Στο δοκιμιακό και εκδοτικό έργο του Λάγιου οφείλεται η νέα αποτίμηση του Παλαμά ως λυρικού ποιητή, με την έκδοση της ανθολογίας Κ' έχω από σας μια δόξα να ζητήσω [1]. Στα σημαντικά κείμενά του ανήκουν δοκίμια για τον Σολωμό (Νέα Εστία, Δεκέμβριος 1998), τον Γρυπάρη (εισαγωγή στο Σκαραβαίοι και τερρακόττες, Ίνδικτος, 2002) και τον Σικελιανό (ανακοίνωση σε συμπόσιο της Εταιρείας Σπουδών Μωραϊτη, αδημοσίευτο).

Η Ιστορία της λαίδης Οθέλλος ανέβηκε στο θέατρο από την Όλια Λαζαρίδου, η ποιητική σύνθεση Η αρπαγή της κούτας παρουσιάστηκε επί σκηνής το καλοκαίρι του 2006 από το Φεστιβάλ Αθηνών, ενώ σε εκδήλωση της Στοάς του Βιβλίου ο ηθοποιός Δημήτρης Καταλειφός διάβασε ποιήματα από το τελευταίο βιβλίο του Λάγιου, τον Άνθρωπο από τη Γαλιλαία.

Πηγή: Βικιπαίδεια

ΕΡΩΤΑΣ ΚΙ ΕΡΩΤΑΣ ΞΑΝΑ, DEREK WALCOTT

Θά ’ρθει καιρός
που μ’ έξαρση
θα καλωσορίζεις τον εαυτό σου
σαν να φτάνεις στη δική σου πόρτα, στον δικό σου καθρέφτη,
κι ο ένας χαμογελώντας θα καλωσορίζει τον άλλο

και κάτσ’ εδώ θα λέει. Τρώγε.
Θ’ αγαπήσεις ξανά τον ξένο που ήταν ο εαυτός σου.
Δώσε κρασί. Δώσε ψωμί. Δώσε πίσω την καρδιά σου
στον εαυτό της, στον άγνωστο που σ’ αγάπησε

όλη σου τη ζωή, που εσύ αγνόησες
για κάποιον άλλο, που σ’ έχει αποστηθίσει.
Κατέβασε τα ερωτικά γράμματα απ’ το ράφι

τις φωτογραφίες, τα απελπισμένα σημειώματα,
ξεφλούδισε από τον καθρέφτη την εικόνα σου.
Κάθισε. Απόλαυσε τη ζωή σου.

Από το βιβλίο: Ντέρεκ Ουόλκοτ, «Ποιήματα», μετάφραση: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ & Στέφανος Παπαδόπουλος, Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 2006, σελ. 65.

Φωτιά κι αρμύρα - Λιζέτα Καλημέρη

Μουσική: Γιώργος Καζαντζής
Στίχοι: Λίλυ Βαρίνου
Ερμηνεία: Λιζέτα Καλημέρη

Φύσηξε νοτιάς και χάραξε γράμμα μυστικό
πάνω στην έρημο που χρόνια ζω,
πήγα σε σοφούς της ερημιάς μου 'δωσαν να πιω,
έρωτας είπανε, μοίρα, στοιχειό.

Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα
κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα
και μες στα μάτια σου βουλιάζω τώρα,
πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.

Σου 'δωσα φιλί και μου 'δωσες χώμα και νερό
κι έστησα όαση μες στον καιρό
ώσπου ήρθε νοτιάς και έσβησε το παλιό γραφτό,
σημάδι τ' όνειρο, μοίρα, στοιχειό.

Κι ήρθες στην έρημο φωτιά κι αρμύρα
κι από τα χέρια σου παλάτια πήρα
κι ήρθες σαν θάλασσα στην άδεια χώρα
και μες στα μάτια σου βουλιάζω τώρα,
πέρασε καιρός, δεν ξέχασα πόσο σ' αγαπώ.

Ο αργός θάνατος του Έθνους: Το 64% θέλουν να φύγουν & το 68% είναι φτωχοί...

Έτσι σκοτώνουν όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και τον Ελληνισμό, αν θεωρήσουμε ότι η μητρόπολη είναι η κοιτίδα ολόκληρου του Ελληνισμού.

Μια εικόνα μετα-Άλωσης έθνους προκύπτει από την τριμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής γενικότερα για την Ελλάδα:
To 64% των Ελλήνων ηλικίας 15-35 ετών δηλώνουν έτοιμοι να εγκατασταθούν σε άλλη χώρα για να εργαστούν. Όπως ακριβώς συνέβαινε και μετά την Άλωση της Πόλης. Όλοι ήθελαν να φύγουν στην Δύση, τα λαμπρότερα μυαλά του Ελληνισμού βρήκαν καταφύγιο και μεταλαμπάδευσαν το ελληνικό πνεύμα στην ιταλική χερσόνησο και την Γαλλία.

Τώρα φεύγουν στα πέρατα της Οικουμένης στην μεγαλύτερη εθνική αιμορραγία που προκάλεσαν οι Παπανδρέου και το Μνημόνιο.

Το 64% των Ελλήνων ηλικίας 15- 35 ετών (27% για περιορισμένο χρονικό διάστημα και 37% μακροπρόθεσμα) δηλώνουν έτοιμοι να εγκατασταθούν και να εργαστούν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Και γιατί να μην συμβεί αυτό όταν αυξήθηκε η, ήδη απίστευτη για τα ελληνικά δεδομένα, ανεργία κατά 8,7% μόνο στο πρώτο τρίμηνο του 2012 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011! Οι άστεγοι ανέρχονται πλέον σε 20.000 εκεί που το 2009 μετριότνουσαν σε μερικές εκατοντάδες.

Οι θέσεις εργασίας στη χώρα μας μειώθηκαν την περίοδο αυτή κατά 400.000. Την ίδια περίοδο στην Ισπανία με πενταπλάσιο πληθυσμό χάθηκαν 660.000 θέσεις εργασίας, στην Πορτογαλία με τον ίδιο πληθυσμό 210.000 και στην Ιταλία με τον επίσης πενταπλάσιο πληθυσμό μόλις 180.000.

Και τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα: Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται στην ομάδα των χωρών στις οποίες αναμένεται επιδείνωση της απασχόλησης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 στον τομέα των υπηρεσιών και των κατασκευών.

Εξάλλου, σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής, την τριετία 2008- 2011 η ανεργία στους πολίτες ηλικίας 55- 64 ετών διπλασιάστηκε στην Ελλάδα!

Πάνω από το ήμισυ των αστέγων εντοπίζονται στην Αθήνα και τον Πειραιά (11.000- από τους οποίους 8.000 είναι Έλληνες).

Το πρόβλημα των αστέγων έχει κάνει, επίσης, την εμφάνισή του σε πόλεις όπως τα Χανιά, το Ηράκλειο Κρήτης και τα Τρίκαλα, αναφέρει η Επιτροπή.

Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι λόγω της κρίσης έχει αυξηθεί ο αριθμός των αστέγων με υψηλή μόρφωση που είχαν ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, χωρίς ψυχολογικά προβλήματα ή προβλήματα εξάρτησης, οι οποίοι πλέον «δεν τα βγάζουν πέρα», έχοντας χάσει τη δουλειά τους.

Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι το 68% του πληθυσμού στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (σ.σ. δηλαδή με εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος) και διαθέτει πάνω από το 40% του εισοδήματός του για το ενοίκιο ή την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου.

Τέλος, η Επιτροπή αναφέρει ότι το δεύτερο εξάμηνο του 2012 αναμένεται να μειωθούν οι κοινωνικές δαπάνες κατά 18%.

Τα παραπάνω δεν θέλουν απλή "αλλαγή πολιτικής για να διορθωθούν". Θέλουν Εθνική Επανάσταση. Το ερώτημα είναι ποιος είναι ικανός να προκαλέσει κάτι τέτοιο...

Πηγή: ramnousia.com

ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΟΣ, ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ «O ΑΡΔΗΤΤΟΣ» ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ 2012

ΜΕΤΣ: Η γειτονιά και οι άνθρωποί της

2-9 Ιουλίου 2012

Σε πείσμα των καιρών οι κάτοικοι του Μετς ενώνουν τις δυνάμεις τους σε μια ανοικτή γιορτή τέχνης, επικοινωνίας και συλλογικότητας στη γειτονιά τους. Άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, μαθητές, επαγγελματίες και φορείς του Μετς δίνουν ραντεβού με τους γείτονες και τους συμπολίτες τους από τις 2 μέχρι τις 9 Ιουλίου, στο άλσος Λογγίνου, στους πεζοδρόμους, και στις αυλές της γειτονιάς τους. Με ελάχιστους πόρους, αλλά πολλή διάθεση να δημιουργήσουν και να μοιραστούν,  διοργανώνουν μια εβδομάδα ανοικτών εκδηλώσεων με  κινηματογράφο, θέατρο, μουσική, ποίηση, αφήγηση παραμυθιών, δημιουργικά εργαστήρια για μικρούς και μεγάλους, συζητήσεις και παρουσιάσεις.

Όλες οι εκδηλώσεις γίνονται δωρεάν με πρωτοβουλία των μελών του Εξωραϊστικού Πολιτιστικού και Αθλητικού Συλλόγου «Ο ΑΡΔΗΤΤΟΣ» και την αφιλοκερδή συμμετοχή όλων των συντελεστών.

Μια προσπάθεια για επαφή, ενότητα και δράση,  ενάντια στην ανασφάλεια, την απομόνωση και την παραίτηση που φέρνει η κρίση. Μια προσπάθεια για να ξαναζωντανέψουν οι γειτονιές και οι σχέσεις των ανθρώπων σε αυτές.


Τετάρτη  4 Ιουλίου Πεζόδρομοι Ευγενίου Βουλγάρεως & Νικηφόρου Θεοτόκη   Παιδί, Οικογένεια και Γειτονιά Προάγοντας την ψυχική υγεία: Επικοινωνία, Δημιουργικότητα, Παιχνίδι
Από την Εταιρία Κοινωνικής Ψυχιατρικής και Ψυχικής Υγείας

Επιστημονικά Υπεύθυνος: Π. Σακελλαρόπουλοςσε συνεργασία με το Συνεταιρισμό Δραστηριοτήτων Ψυχικής Υγείας «Πυξίδα»

Bazaar

«Οι κόκκινες, οι πράσινες, οι θαλασσιές οι χάντρες»
- δημιουργικό παιδικό εργαστήριο κατασκευής κοσμημάτων
- χειροποίητα χρηστικά αντικείμενα
«Μεταχειρισμένα & τόσο αγαπημένα»
- παιχνίδια, ρούχα, βιβλία σε πολύ καλή κατάσταση
«Γλυκιές απολαύσεις»
- χειροποίητα μπισκότα και μαρμελάδες

Από μέλη του Συλλόγου μας
Τέχνη του Δρόμου

Πέμπτη 5 Ιουλίου The Athens Centre Οδός Αρχιμήδους 48 20:30 -22:30 Ο έρωτας λέγεται κι αλλιώς
Ερωτικά ποιήματα και άλλα ερωτικά κείμενα με συνοδεία μουσικής
Επιμέλεια : Eυαγγελία Ανδριτσάνου

Παρασκευή  6 Ιουλίου Άλσος Λογγίνου (Γήπεδο Μπάσκετ) 20:30 – 22:30 Το δέντρο της γειτονιάς μας Ζωγραφική και χειροτεχνία για τους μικρούς μας φίλους.

Θεατρικά μονόπρακτα από το θεατρικό εργαστήρι «Ελεύθερο Σχήμα»
του Στέλιου Παυλίδη

Cello Duet (Βάσω Ίσαρη και Αριστέα Τσιχλή)
Καλλιτεχνική Επιμέλεια :Μαρίνα Κισλίτσινα

Σάββατο  7 Ιουλίου Shakti Yoga Studio Οδός Λάμπρου Φωτιάδου 17-19 18:00 – 19:00 Δωρεάν μάθημα Yoga – 12 άτομα
Άλσος Λογγίνου 21:00 – 24:00 Ηλεκτροακουστική μουσική με το Βασίλη Κόκκα
Συναυλία με τους Another Metz
Πάρτυ με D.J. τον Βαγγέλη Κασσελάκη

Κυριακή  8 Ιουλίου Πεζόδρομος Μηνιάτη 20:00 – 23:00 Εκδήλωση για τον Αντώνη Τρίτση και τη συμβολή του στο περιβάλλον
Σε συνεργασία με το Ίδρυμα «Αντώνης Τρίτσης»
Συζητούν οι: Σταύρος Μπένος, Σταύρος Ιατρού, Αλέκος Πανταζής και Λεωνίδας Κουρής
Θα ακολουθήσει μουσική βραδιά

Δευτέρα  9 Ιουλίου Άλσος Λογγίνου 21:00 -23:00 «Από τη γειτονιά μας στις γειτονιές των άστρων»
με τον Γιώργο Γραμματικάκη

Οδυσσέας Ελύτης, [Γυμνός, Ιούλιο μήνα]

«Μυρίσαι το άριστον (VIII)»

Γυμνός, Ιούλιο μήνα, το καταμεσήμερο. Σ’ ένα στενό κρεβάτι

ανάμεσα σε δυο σεντόνια χοντρά, ντρίλινα, με το μάγουλο πάνω

στο μπράτσο μου, που το γλείφω και γεύομαι την αρμύρα του.

Κοιτάζω τον ασβέστη αντικρύ στον τοίχο της μικρής μου κάμαρας.

Λίγο πιο ψηλά το ταβάνι με τα δοκάρια. Πιο χαμηλά η κασέλα

όπου έχω αποθέσει όλα μου τα υπάρχοντα: δυο παντελόνια,

τέσσερα πουκάμισα, κάτι ασπρόρουχα. Δίπλα, η καρέκλα με

την πελώρια ψάθα. Χάμου, στ’ άσπρα και μαύρα πλακάκια,

τα δυο μου σάνταλα. Έχω στο πλάι μου κι ένα βιβλίο.

Γεννήθηκα για να ‘χω τόσα. Δε μου λέει τίποτα να παραδοξολογώ.

Από το ελάχιστο φτάνεις πιο σύντομα οπουδήποτε. Μόνο πού ‘ναι πιο δύσκολο. Κι από το κορίτσι που αγαπάς επίσης φτάνεις, αλλά θέλεις να ξέρεις να τ’ αγγίξεις οπόταν η φύση σου υπακούει. Κι από τη φύση- άλλα θέλει να ξέρεις να της αφαιρέσεις την αγκίδα της.

(Ο. Ελύτης, Ο μικρός ναυτίλος, Ίκαρος)

Εκδήλωση ποίησης και μουσικής

«Είμαστε εδώ»…. με ποιήματα και μουσική
Εκδήλωση ποίησης και μουσικής

Πλατεία Κλαυθμώνος, Τρίτη 3 Ιουλίου, ώρα 20.30

Η ιστορική πλατεία Κλαυθμώνος, στην καρδιά της Αθήνας, θα πλημμυρίσει στίχους και μουσική, την Τρίτη 3 Ιουλίου στις 20.30, με τη συμμετοχή σημαντικών ποιητών και καλλιτεχνών. Η εκδήλωση ξεκίνησε από μια ιδέα τουΚώστα Κρεμμύδα (ποιητή, εκδότη του λογοτεχνικού περιοδικού “Μανδραγόρας”), και του ποιητή και δημοσιογράφου Γιώργου Δουατζή. Υλοποιείται με την εθελοντική προσφορά όλων των συντελεστών και τη στήριξη του Οργανισμού Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων. Το μουσικό μέρος της εκδήλωσης συντονίζει ο Άγγελος Σφακιανάκης. 

Σε μια γκρίζα εποχή γεμάτη ανασφάλεια, ανησυχία και στερήσεις, οι δημιουργοί και καλλιτέχνες δηλώνουν παρόντες. Με την εκδήλωση αυτή θυμίζουν ότι υπάρχουν, δρουν, παράγουν, δεν βρίσκονται απομονωμένοι στο περιθώριο, αλλά μέσα στην κοινωνία, δίπλα και μαζί με τους δοκιμαζόμενους πολίτες.

Συμμετέχουν (αλφαβητικά) οι καλλιτέχνες: Γιώργος Ανδρέου, Νένα Βενετσάνου, Χάρης Γιούλης, ENCARDIA, Κώστας Θωμαΐδης, Βαγγέλης Μαρκαντώνης, Ευτυχία Μητρίτσα, Μανώλης Μητσιάς, Λάκης Παππάς, Απόστολος Ρίζος, Τρίφωνο, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Γιούλη Περβολαράκη

Διαβάζουν (αλφαβητικά) οι ποιητές: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Άγγελος Αντωνόπουλος, Παναγιώτης Αρβανίτης, Νάνος Βαλαωρίτης, Αναστάσης Βιστωνίτης, Γιάννης Δάλλας, Ζέφη Δαράκη, Γιώργος Δουατζής, Νίκος Ερηνάκης, Νικόλας Ευαντινός, Βασίλης K. Καλαμαράς, Διονύσης Καρατζάς, Κώστας Κρεμμύδας, Βύρων Λεοντάρης, Ανέστης Μελιδώνης, Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Γιώργος Μπλάνας, Παυλίνα Παμπούδη, Μιχάλης Παπανικολάου, Σωτήρης Παστάκας, Γιάννης Πατίλης, Τίτος Πατρίκιος, Τάσος Πορφύρης, Λίνα Στεφάνου

Παρουσίαση: Μάριον Μπιτσόλα

“Είμαστε εδώ” με ποιήματα και μουσική”.Πλατεία Κλαυθμώνος, Τρίτη 3 Ιουλίου, ώρα 20.30
Οργάνωση: Περιοδικό «Για την Τέχνη & τη Ζωή» Μανδραγόρας, Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νεολαίας Δήμου Αθηναίων, Άγγελος Σφακιανάκης - Μικρός Ήρως

Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Γιάννης Βαρουφάκης: Η Ελλάδα έχει τελειώσει

Συνέντευξη του οικονομολόγου Γιάννη Βαρουφάκη στο ABC (BBC της Αυστραλίας). Ο καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών υποστηρίζει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να διασωθεί. Η μοίρα της θα καθοριστεί σε επίπεδο ευρωζώνης, και οι πιθανές εκβάσεις πάνε από το κακό στο χειρότερο.

Leigh Sales: Μαζί μας σήμερα από την Αθήνα είναι ο Έλληνας οικονομολόγος Γιάννης Βαρουφάκης. Το προφανές ερώτημα είναι: τι θα γίνει τώρα;

Γ.Βαρουφάκης: Λοιπόν, ο εκτροχιασμός του τρένου που είναι η ευρωζώνη, η οποία ξεκίνησε με την Ελλάδα και στη συνέχεια άρχισαν να φεύγουν διαδοχικά και άλλα βαγόνια - η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, τώρα και η Ισπανία - συνεχίζεται. Και η χθεσινή ψηφοφορία δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Όλος ο ενθουσιασμός και οι εορτασμοί είναι πλήρως και εντελώς άστοχοι. Φοβάμαι ότι η ευρωζώνη και η Ευρώπη συνεχίζει την ίδια διαδρομή εδώ και τα δύο τελευταία χρόνια με μια πλειάδα λαθών, που καταντάνε κωμικά πια. Κοιτάξτε την Ισπανία, τι συμβαίνει σήμερα. Κοιτάξτε τι συμβαίνει στην Ιταλία. Εκτός αν η λογική ή ό,τι περνάει για λογική στην ευρωπαϊκή προσέγγιση στην κρίση αλλάξει και μάλιστα πολύ σύντομα η ευρωζώνη θα αποτελεί ιστορία.

Sales: Λοιπόν, ας μείνουμε με την γενική εικόνα για την ώρα πριν εμβαθύνουμε στην Ελλάδα. Τι νομίζετε ότι θα μπορούσε να συμβεί για να αποτραπεί η καταστροφή όπως την προβλέπετε;

Γ.Β: Τρία πράγματα, πολύ απλά βήματα που πρέπει να ληφθούν. Κοιτάξτε, στην Ευρώπη, είτε πρόκειται για την Ελλάδα ή την Ισπανία, αυτό που έχουμε τώρα είναι αφερέγγυες τράπεζες που βρίσκονται σε θανάσιμο εναγκαλισμό με αφερέγγυα κράτη. Έτσι, τα κράτη δανείζονται από τον πυρήνα της Ευρώπης, προκειμένου να δώσουν στις τράπεζες και οι τράπεζες δανείζονται για να δώσουν στο κράτος και έτσι τράπεζες και κράτη είναι εγκλωβισμένοι σε ένα θανάσιμο εναγκαλισμό που αναμένεται να καταλήξει σε ναυάγιο πολύ γρήγορα.

Λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να σπάσουμε αυτό το δεσμό μεταξύ αφερέγγυων τραπεζών και κρατών σε πτώχευση. Ο τρόπος να γίνει αυτό είναι να ενοποιήσουμε το τραπεζικό σύστημα, να το εξευρωπαΐσουμε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να χρηματοδοτείται άμεσα και όχι μέσω εθνικών κυβερνήσεων. Αυτό είναι ένα πολύ απλό βήμα, αλλά φαίνεται ότι είναι ένα βήμα πάρα πολύ μακριά από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Δεύτερον, αυτό που χρειάζεται είναι η αμοιβαιοποίηση, ένα είδος κοινού χρέους, όπως έχουμε στην Αυστραλία, ξέρετε, η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει το δικό της χρέους, πέραν αυτού των πολιτειών.

Και τρίτον, χρειαζόμαστε μια επενδυτική πολιτική η οποία να διατρέχει ολόκληρη την ευρωζώνη. Επειδή έχετε μια δευτερεύουσα νομισματική περιοχή, πρέπει να έχετε μια επενδυτική στρατηγική, ένα μηχανισμό ανακύκλωσης για το όλο θέμα. Αν δεν έχουμε αυτά τα πράγματα, και η Γερμανία δεν τα θέλει, φοβάμαι ότι δεν υπάρχει απολύτως τίποτα που να αποτρέψει τη συνέχιση αυτού του εκτροχιασμού σε αργή κίνηση.  

Sales: Για να επιστρέψω στην Ελλάδα συγκεκριμένα, οι πολιτικοί στην χώρα δεν μπορούσαν καν να συμφωνήσουν σχετικά με τους όρους μιας τηλεοπτικής συζήτησης κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Πώς πρόκειται να συμβιβαστούν για τα μέτρα που αφορούν την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας;

Γ.B : Δεν μπορούν να διορθώσουν την ελληνική οικονομία. Η ελληνική οικονομία έχει τελειώσει. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια μεγάλη, μεγάλη ύφεση. Η αυξανόμενη κοινωνική οικονομία περνάει ένα μακρύ χειμώνα δυσαρέσκειας. Δεν υπάρχει καμία δύναμη, καμία δύναμη εντός της ελληνικής οικονομίας, εντός της ελληνικής κοινωνίας, που μπορεί να αποτρέψει - φανταστείτε ότι είμαστε στο Οχάιο το 1931 και ρωτούσαμε: τι μπορεί να κάνουν οι πολιτικοί του Οχάιο για να σώσουν το Οχάιο από τη Μεγάλη Ύφεση; Η απάντηση είναι τίποτα.

Sales: Λοιπόν, τι θα συμβεί στη συνέχεια στην Ελλάδα;

Γ.B: Εξαρτάται από το τι θα συμβεί στην ευρωζώνη. Ακριβώς όπως αυτό που συνέβη στο Οχάιο εξαρτήθηκε από την άνοδο του προέδρου Ρούζβελτ και του New Deal, αν δεν έχουμε μια νέα συμφωνία για την Ευρώπη, η Ελλάδα δεν πρόκειται να πάρει ανάσα. Αυτό δεν σημαίνει ότι εάν η Ευρώπη γιατρέψει τις πληγές της, θα γιατρευτεί και η Ελλάδα. Είναι μια απαραίτητη προϋπόθεση να βρει η ευρωζώνη ένα ορθολογικό σχέδιο για τον εαυτό της. Δεν είναι η επαρκής προϋπόθεση. Η Ευρώπη μπορεί να διορθωθεί αλλά η Ελλάδα με τη σαθρότητα και τα κακώς κείμενα που την χαρακτηρίζουν μπορεί να μην ανακάμψει ποτέ. Αλλά έως ότου (και αν) η ευρωζώνη βρει ένα λογικό σχέδιο για να σταματήσει αυτό το ναυάγιο σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε ολόκληρη την ευρωζώνη, η Ελλάδα δεν θα έχει καμία τύχη.

Sales: Διάβασα κάποια στατιστικά σήμερα ότι επτά στους δέκα Έλληνες θέλουν να μεταναστεύσουν. Πώς θα περιγράφατε την εθνική διάθεση εκεί;

Γ.Β: Αυτή είναι η δικιά μας Μεγάλη Ύφεση. Όχι μόνο από οικονομικής άποψης, αλλά και με μια ψυχολογική έννοια. Οι Έλληνες βρίσκονται σε κατατονική κατάσταση. Από τη μια στιγμή στην άλλη, σε κατάσταση οργής, αυτή είναι μια τυπική περίπτωση μανιοκατάθλιψης. Δεν υπάρχουν προοπτικές. Δεν υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ. Υπάρχουν θυσίες, αλλά κανείς δεν έχει την αίσθηση ότι οι θυσίες λαμβάνουν τη μορφή κάποιου είδους επένδυσης για αλλαγή πορείας. Αυτό είναι το πρόβλημα όταν είστε κολλημένοι σε μια ευρωζώνη που είναι πραγματικά άσχημα σχεδιασμένη, η οποία καταρρέει και η οποία δεν δίνει ευκαιρίες στα πιο αδύναμα μέλη της του να διαφύγουν μέσω κάποιου είδους λυτρωτικής κρίσης.

Πηγή: tvxs

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΡΕΜΑΤΙΑΣ 7,9,10,11,12,13,15,21,24,25, Ιουλίου

Συναυλία Φιλαρμονικής Δήμου Χαλανδρίου-    Σάββατο 7 Ιουλίου  Αφιέρωμα στον G. Rossini

 

«Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει»του Πέτρου Ζούλια Δευτέρα 9 Ιουλίου
  Συναυλία «Fado a journey»  Τρίτη 10 Ιουλίου

  «Συναυλία jazz - Τετάρτη 11 Ιουλίου
  «ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΤΟΞΟ» Με τουςΔ. Μπάση- Ν. Καραγιάννη- Λ. Σέρβου -  Πέμπτη 12 Ιουλίου 

 «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη -  Παρασκευή 13 Ιουλίου                      
 «Μινώταυρος» χοροθέατρο-  Κυριακή 15 Ιουλίου
 

 «Όμορφοι και ηττημένοι»συναυλία (Αλ. Εμμανουηλίδη- Μαρ. Παπαγεωργίου)-  Σάββατο 21 Ιουλίου
« O sole mio»  ιταλικές καντσονέτες- Τρίτη 24 Ιουλίου

Συναυλία Αδελφών Κατσιμίχα -Τετάρτη 25 Ιουλίου

ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΟ, Μάνος Χατζιδάκις

Λατρεύω την αγάπη
γιατί με κάνει να σκέφτομαι.

Λατρεύω τη σκέψη
γιατί με οδηγεί στην πράξη.

Λατρεύω την πράξη
γιατί με κάνει ελεύθερο
να σκέφτομαι και ν’ αγαπώ.

Γρηγόρης Μπιθικώτσης - Αύριο πάλι

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Δήμος Μούτσης

Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Άλλες ερμηνείες: Δημήτρης Ψαριανός || Κώστας Σμοκοβίτης

Αύριο πάλι, αύριο πάλι θα 'ρθω να σε βρω

Κρίμα που δεν με πιστεύεις

Κρίμα που μ' αφήνεις μόνο μου να ζω

Αύριο πάλι, αύριο πάλι θα 'ρθω να σου πω

Κρίμα που δεν με πιστεύεις

Κρίμα που δεν ξέρεις πόσο σ' αγαπώ